reisverslag 9-11 jan 2014

Sommige mensen vragen hoe het weer hier is. De Nieuw-Zeelanders zelf geven aan dat het niet het weer is wat zij normaal in de zomer hebben. Het regent regelmatig (wij hebben er niet veel last van) en de temperatuur ligt ook lager dan normaal. Vaak zijn de zomers veel droger, nu hebben de boeren zelfs hoogzomer nog volop gras.
Vaak is de temperatuur voldoende om in knie- of korte broek en hemdje of t-shirt te lopen. In de bergen is het wel wat kouder.

- donderdag 9 jan: Vandaag is een reisdag. We hebben besloten om naar de westkust te rijden of beter gezegd naar Mount Taranaki (ook wel Mount Egmont genoemd), een vulkaan van 2518 m hoog (laatste uitbarsting is geweest in 1755). Eerst zijn we langs de zuidkant naar de westkant van Lake Taupo gereden. Vanuit Kuratau Junction zijn we naar Taumarunui gereden om vanaf daar de Forgotten World Highway te gaan volgen, een route van ruim 150 km door de bergen, langs de rivier, over kronkelende, smalle wegen, dwars door een flink stuk natuur met verlaten dorpjes, hier en daar een boerderij vooral met veel schapen. Vroeger hebben mensen in dit gebied geprobeerd de kost te verdienen met o.a. bosbouw/ houtkap, mijnbouw en landbouw. Dat is vele jaren goed gegaan en het aantal mensen aan deze route groeide. Maar het leven was er zwaar, mensen leefden afgelegen en uiteindelijk zijn velen uit het gebied vertrokken (vandaar de verlaten dorpjes en vele leegstaande, vervallen huizen). Onderweg zijn we door Whangamomona gereden. Dit stukje Nieuw- Zeeland heeft zich afgescheiden van de rest van het land, is een republiek en heeft een eigen paspoort en dat alles voor ca. 30 inwoners. In Stratford hebben we eerst informatie ingewonnen over Mount Taranaki en met een kaartje in ons bezit besloten we om aan het eind van de middag naar Dawson Falls te gaan. Daar hebben we nog een stukje gewandeld en de waterval zowel van boven als van beneden bekeken. Dawson Falls valt 18 meter naar beneden en valt met veel lawaai (en hard) onder in een riviertje. De berg zelf was helaas in wolken gehuld en bood ons geen blik op de top. Na dit bezoek zijn we terug gereden naar Stratford om daar te gaan overnachten. In de avond werden we verrast met een mooi helder blik op Mount Taranaki; hopelijk zien we dat morgenochtend ook als we op een ander deel van deze enorme berg gaan wandelen.
- vrijdag 10 jan: Wil is jarig vandaag, dus dat moet gevierd worden. We zijn begonnen met een 'Lang zal hij leven' en felicitaties. Het was helder weer (aan het begin van de ochtend, later werd het erg bewolkt), dus Mount Taranaki was weer goed te zien. Na het ontbijt zijn we naar een andere plaats, Stratford Plateau, 1173 m. hoog, gereden, op Mount Taranaki, en hebben daar een wandeling gemaakt naar de Manganui Shelter. Deze schuilhut ligt in een klein skigebied, dat er nu, in de zomer, redelijk verlaten bij ligt. Na de wandeling zijn we terug gereden naar Stratford en hebben daar genoten van een kopje koffie en een stuk appeltaart t.g.v. de verjaardag van Wil. Hierna zijn we naar Hawera gereden (weer naar de kust) en van daaruit richting Wangerui. Voor we zover waren, hebben we een bezoek gebracht aan Sarah en Willie Neilson in Waverly. Lianne en Wil hebben met hen in 2008 door Tanzania gereisd. We werden, na even wachten, hartelijk ontvangen met een kop thee/ koffie. Na even gekletst te hebben, werden we in 2 auto's rondgeleid over hun 2 boerderijen van ca. 500 ha. groot met 300 koeien (die werden net gemolken dus we konden dat nog even bekijken), met jongvee, met 1400 schapen, 6 paarden en 3 honden. Het land was erg heuvelachtig met (naast de weilanden) bospercelen, een rivier en allerlei paden over de percelen. We reden met de auto's door de weilanden, poorten open en dicht, tussen het vee door. Toen we terugkwamen, aan het eind van de middag, hebben we afscheid genomen omdat we nog een camping moesten gaan zoeken. In Waitotara hebben we die gevonden in Ashley park met veel dieren, bijv. varkens en biggetjes, allerlei soorten vogels, lama's, ezels, lakenvelder koe, Galloways, herten, alpaca's, struisvogels. En dat alles in een mooie groene parkachtige omgeving met een meer en mooie tuinen.
zaterdag 11 jan: Onze eerste bestemming vandaag is Whanganui. Na enkele boodschappen gedaan te hebben, hebben we via trappen de Durie Hill beklommen. Er was ook een historische, 66 m. hoge lift, maar wij hebben gekozen voor een sportieve beklimming. Boven aan gekomen hebben we nog een spiraaltrap genomen om vanaf de bovenkant van de liftschacht uit te kijken over Whanganui, over de gelijknamige rivier, de Tasmanzee en over de wijde omgeving. Daarna hebben we ook de Memorial Tower nog beklommen, 176 treden omhoog om van een nog iets hoger punt over de omgeving te kijken. Via alle trappen zijn we weer naar beneden gegaan om daarna het centrum in te lopen en een markt te bezoeken. We hebben genoten van een kop koffie, gesproken met wat locals, mensen gekeken en Johan heeft zijn haren laten knippen. Na dit marktbezoek zijn we doorgereden naar Palmerston North om daar te overnachten. 's Avonds zijn we gaan eten, nog t.g.v. Wil z'n verjaardag.