reisverslag 6-8 jan 2014

- maandag 6 jan: Vanuit Coromandel hebben we de Pacific Coast Highway Touring Route verder gevolgd en zijn we via Whitianga naar Hahei gereden. Allereerst zijn we daar naar Hot Water Beach gegaan; daar kun je vanaf 2 uur vóór tot 2 uur na eb gaten graven in het strand die zich dan automatisch vullen met warm tot heet water (de temperatuur kan oplopen tot ruim 60 graden) en dan heb je je eigen warmwaterbad. Echter, toen we op Hot Water Beach aankwamen, rond 11 uur, bleek dat het 's middags pas om 17 uur eb zou zijn. We hebben even over het strand gewandeld en een kop koffie gedronken maar hebben toen besloten toch maar iets anders te gaan doen. We zijn Hahei ingereden, hebben onze campers geparkeerd en zijn met een bus naar het begin van de wandelroute naar Cathedral Cove gebracht. Via een steil pad zijn we afgedaald naar het strand. Onderweg hadden we al schitterende vergezichten op de mooie stranden en de rotspartijen langs de kust. Beneden op het strand aangekomen zijn we eerst naar Cathedral Cove gelopen, een grote opening in een rots (zo'n 8 a 9 meter hoog) waar je doorheen kon lopen en doorheen kon kijken. Je had dan weer een prachtig zicht op een andere rots en de zee, de bossen etc. Daarna hebben we een plekje gezocht op het strand en hebben een 'lichte' lunch (een reep en een appel) genuttigd. Corrie heeft nog even gezwommen en daarna zijn we weer terug naar boven gelopen en met de bus naar de camper gegaan. Via Tairua zijn we naar Whangamata gereden waar we wilden overnachten; de camping stond echter helemaal vol, dus maar doorgereden naar Waihi. Aan de kust hebben we tenslotte een plekje gevonden op een grote camping.
- dinsdag 7 jan: We hebben vanochtend een wandeling gemaakt door Karangahake Gorge: een kloof waar een rivier door stroomt en een gebied met een geschiedenis van goudwinning. De resten van het goudmijn-verleden hebben we gezien: 12 km. aan tunnels in de bergen en resten van gebouwen die er in die tijd stonden en een spoorrails. De omgeving met een rivier, met grote rotsen en omringd door groen was schitterend. Na deze wandeling hebben we nog een stukje de kustweg gevolgd en daarna hebben we het gebied The Coromandel verlaten. The Coromandel is een mooi gebied met een prachtige kust, zandstranden, rotspartijen, bossen etc. maar het is er in deze periode (zomervakantie in Nieuw-Zeeland) erg druk. Het is een echt toeristisch vakantiegebied voor de Kiwi's (de Nieuw-Zeelanders dus). Via Katikati (met vele muurschilderingen in het centrum) zijn we naar Tauranga gereden waar we graag de Mount Maunganui hadden willen beklimmen, maar de berg ligt tegen het centrum en de kust aan en het was er zo druk dat we de campers nergens kwijt konden; we besloten te volstaan met een foto van de vulkanische berg en door te rijden richting Rotorua, meer naar het zuiden. We hebben een stukje langs Lake Rotorua gereden en besloten te overnachten in Ngongotaha, op een kleine camping aan een riviertje. Na het avondeten zijn we nog, via het riviertje, naar Lake Rotorua gelopen.
- woensdag 8 jan: We zijn eerst naar Rotorua gereden en hebben daar het Kuirau Park bezocht. We zijn door het park gelopen waar verschillende stomende, borrelende modderpoelen, stoomgaten en pruttelende waterpoelen en een warm meer in liggen. Bijzonder dat er op de ene plek stoom uit gaten uit de grond komt en dat het water in de poel borrelt en iets verderop zie je niets meer. In de gehele regio kom je dergelijke thermale activiteiten tegen. Daarna zijn we naar the Blue en the Green Lake gereden. Het groene meer (Rotokakahi, voor de Maori) is een heilige plaats, waar toeristen en recreanten niet mogen komen; alleen van een afstand bekijken. Het blauwe meer (Lake Tikitapu, voor de Maori) is wel toegankelijk voor recreanten; er werd op gewaterskied, in gezwommen en gevaren. Het blauwe meer is iets ouder dan het groene, maar het groene meer is groter en dieper. Op een smalle strook tussen de 2 meren hebben we de kleur van de 2 meren met elkaar vergeleken en er zit inderdaad verschil in. In dit gebied liggen veel meren. Via Waiotapu en Wairakei zijn we richting Taupo gereden. Net voor Taupo hebben we een bezoek gebracht aan de Huka Falls. Door een nauwe rotsspleet (ca. 15 m breed) stroomt het water met grote snelheid om daarna zo'n 10 meter naar beneden te vallen met zo'n 200.000 liter per seconde. Het water dat naar beneden valt is ijsblauw en sneeuwwit en het schuimt erg (Huka betekent 'schuim'). Hierna zijn we doorgereden naar Lake Taupo; dit is het grootste meer van Nieuw-Zeeland, ruim 1800 jaar geleden ontstaan door een vulkanische uitbarsting. Het is een erg toeristische stad. We zijn na een kort bezoek langs een deel (aan de oostkant) van het meer gereden om bij Turangi een plek te vinden voor onze overnachting.