reisverslag 1-3 januari 2014

- woensdag 1 jan. 2014: Nog even over oudejaarsavond (of New Years' Eve, zoals ze hier zeggen): we waren rond 20 uur nog even naar het strand gelopen: daar werd op dat moment nog gesurfd en er waren een paar feestjes aan de gang in/ bij huizen aan de rand van het strand. Net voor het donker werd, rond 21 uur, zijn we terug gegaan naar de camping. Daar aangekomen zagen we dat er vanaf het strand al wat vuurwerk afgestoken werd; op de camping zelf waren de jongeren al flink aan het indrinken. Hele families en vriendengroepen zaten bij elkaar onder party-tenten of gewoon in een kring van campingstoelen, soms met gitaar, te praten, te barbecuen, te zingen etc. Wij hebben buiten zitten kaarten en genoten van onze toastjes met brie en gerookte zalm en een knabbeltje en drankje. Om 12 uur werd er vanaf het strand vuurwerk afgestoken (minder groot en minder hoog dan we in Nederland gewend zijn). Op de camping mocht geen vuurwerk afgestoken worden en als alternatief hadden een stel mensen bedacht om hun crossmotoren, quads e.d. te starten en flink lawaai te laten maken. We hebben veel wensballonnen de lucht in zien gaan. Verder zat iedereen een beetje bij zijn eigen groepje dus er was eigenlijk geen sprake van een totaal groepsfeest op de camping. Na wat sms-jes verzonden te hebben om familie en vrienden in Nederland nieuwjaar te wensen (blijft toch vreemd dat je dat dan 12 uur eerder viert), zijn we gaan slapen. Ondanks dat er nog volop gefeest werd, konden we toch goed slapen (we stonden aan de rand van het tentenveld, misschien heeft dat voor voldoende rust gezorgd). Vanochtend regende het toen we opstonden, maar in de loop van de morgen trokken de buien weg en 's middags was het stralend weer, ca. 25 graden. We hebben vandaag niet zo'n lange route afgelegd. We zijn via Herekino en Broadwood naar Kohukohu gereden waar we met een pontje naar de overkant zijn gegaan, over Hokianga Harbour, om daarna via Rawene naar Opononi/ Omapere te rijden. We wisten dat daar een camping was (en aan de westkust hebben we niet zoveel keuze). Net na de middag kwamen we daar aan en na de lunch en een korte break hebben we de 2e helft van de middag besteed aan een stevige strandwandeling. Na het avondeten zijn we nog even een stukje langs de kust gelopen om foto's te maken van een mooie zonsondergang ('we hebben de zon in de zee zien zakken').
- donderdag 2 jan: Om 9 uur zijn we vanuit Opononi naar de ingang van de natuurlijke haven gereden: een mooi uitkijkpunt over de oceaan, de haven, de zandduinen en de kuststrook. De zon scheen heerlijk en de temperatuur liep vandaag op tot zo'n 27 graden. We hebben een bezoek gebracht aan Waipoua Forest en dan met name aan de gigantische Kauri-bomen die daar groeien. We hebben een aantal (kleinere) wandelingen gemaakt naar de verschillende bomen. Allereerst zijn we naar the Giant Kauri, Tane Mahuta, gewandeld; deze wordt geschat op 2000 jaar of ouder, totale hoogte is 51,5 meter, omtrek: 13,8 m en 244,5 m3 hout in de stam; één van de grootste bomen van de wereld. Een andere boom, the father of the forest, TeMatua Ngahere, ook al heel erg oud, is de 2e grootste boom met een hoogte van 29,9 m., omtrek van 16,4 m. en 208 m3 hout. We hebben ook nog een bezoek gebracht aan the Four Sisters; een bomengroepje van 4 kauri's die vanuit één stam opgegroeid zijn. Via Dargaville zijn we verder zuidwaarts gereden om halverwege de middag bij Matakohe naar een camping te rijden en daar nog even te genieten van het heerlijke weer, in het zwembad en aan de rand daarvan.
- vrijdag 3 jan: net buiten onze camping was een Kauri- en Pioniermuseum; daar zijn we vanochtend begonnen. In het museum was veel te zien en te horen over de kauri-bomen, over de houtwinning, over het plunderen van de kauribossen (op het laatst was er bijna niets meer van over), over hoe de mensen in die tijd leefden en met welke gereedschappen ze werkten (bijv. gereedschappen om bomen te vellen: bijlen, motorzagen, handzagen etc.). Er waren diverse fototentoonstellingen o.a. over hoe het hout vroeger uit de bossen gehaald werd; eerst met ossen, daarna met paarden, lieren, via het spoor, met bulldozers. Er waren allerlei werkplaatsen en -situaties uitgebeeld (van vroeger) met mensen van nu die daarin een plaats hadden gekregen in de vorm van een wassen beeld. Er was veel te zien over de verschillende houtsoorten en wat er van gemaakt werd. Er waren machines die je in werking kon stellen; zo was er een authentieke stoom-aangedreven houtzagerij (op ware grootte; de machines waren verplaatst naar het museum), waar je kon zien hoe de boomstammen tot bruikbaar hout verwerkt werden, maar ook een melkmachine, die je kon laten werken. Er waren huizen/ kamers ingericht (bijv. van een naaister, van de bankier, van de tandarts), maar ook hutten van werkmannen en een hotel in volle omvang. Er was ook veel te zien over het winnen van gom (=hars uit de kauriboom), dat destijds gebruikt werd voor o.a. het aanmaken van verf, kaarsen, bootlijm etc. Dit product kennen wij nu als 'amber' (= gefossileerd hars afkomstig; kan van verschillende soorten bomen zijn) en wordt gebruikt om sieraden van te maken. Na dit museumbezoek zijn we, net na de middag, zuidwaarts vertrokken. We moesten een stukje de snelweg volgen en zoals verwacht (het is voor een aantal Nieuw-Zeelanders het laatste weekend voor ze weer aan het werk moeten), was het erg druk op deze weg. Via een alternatieve route hebben we de file gelaten voor wat hij was en zijn we de Twin Coast Discovery Highway (een meer toeristische route die we al meer hebben gevolgd) opgegaan. Zo'n 50 km voor Auckland (Helensville) hebben we een camping opgezocht. We hoeven dan morgen niet meer zover naar Auckland te rijden om onze vrienden, Lianne en Wil, in de middag van het vliegveld op te halen.