reisverslag 22 en 23 dec

- zondag 22 dec: Vanochtend zijn we naar Picton gereden voor de overtocht naar het Noordereiland. We zijn eerst naar het kantoor van de ferry-maatschappij gegaan om nog wat gegevens door te geven, die we eerder, bij onze reservering in augustus, nog niet wisten. Daarna hebben we een wandeling gemaakt langs de landtong langs de haven (deel van Picton Waikawa Track en daarna het Scout Track en zo kwamen we uit op een heuvel waar we een mooi uitzicht hadden over de haven en over het eerste deel van Marlborough Sounds. Hierna hebben we in de haven nog wat gedronken en zijn terug gereden naar de ferry voor de oversteek. Deze duurde ca. 3,5 uur. Het uitzicht, met name in het eerste deel, was geweldig. Marlborough Sounds bestaat uit een aantal baaien, zeearmen en inhammen. Het ziet er uit als een stel bergruggen die boven het water uitkomen, maar eigenlijk vormen ze een reeks dalen die door de oceaan zijn overstroomd, vooral ontstaan tijdens de laatste ijstijd, zo'n 12.000 jaar geleden. De eerste delen zijn allemaal groen en begroeid en verder naar Cook Strait worden de berghellingen kaler. In de Sounds hebben we ook nog een hele groep dolfijnen gezien die in het water aan het spelen waren en een stukje achter de boot aan zwommen. Na de Sounds kom je in open water en steek je Cook Strait over. De golven waren zo nu en dan flink hoog en ondanks de grootte van de boot schommelde het heftig. Om 17.30 uur kwamen we aan op het Noordereiland, in Wellington, een grote stad. We moesten ongeveer nog 15 km rijden naar de camping die we uitgezocht hadden. Daar hebben we ons geinstalleerd voor de overnachting. Hopelijk hebben we op de terugreis wat meer tijd voor een bezoek aan Wellington.
- maandag 23 dec: We zijn gestart met een wandeling vanochtend: the Colonial Knob Walkway hebben we voor een flink deel gelopen. Het eerste deel ging over een kleine 2 km behoorlijk steil, met veel traptreden, omhoog. Het pad liep door een dichtbegroeid bos met o.a. palmbomen en ook een riviertje dat we een aantal keren via een houten brug moesten oversteken. Boven aangekomen hadden we, op bijna 500 meter hoogte, een mooi uitzicht op Porirua en omgeving inclusief een deel van de Cook Strait. Via een andere route hebben we een vrij steile afdaling aan de andere kant van de berg gelopen. Hierna zijn we doorgereden naar Paekakariki en hebben een (bliksem-)bezoek gebracht aan het Queen Elizabeth Park: een enorm park aan de kust waar je volop kon recreeren, wandelen, paardrijden en mountainbiken. We hebben onze weg vervolgd naar Paraparaumu waar we het Lindale Tourist & Agricultural Centre kort hebben bezocht om daarna weer verder te rijden naar Otaki, waar we een Maorikerk wilden bezoeken. We zijn er ook geweest maar de kerk was gesloten dus we hebben alleen de buitenkant kunnen bezichtigen. Ons plan was om in Levin te overnachten maar omdat het nog redelijk vroeg was zijn we doorgereden naar Palmerston North en hebben daar een camping opgezocht. Voor we in Palmerston waren hebben we een gebied doorkruist met veel landbouw en we hebben voor het eerst mais gezien. We hebben vandaag ook voor het eerst sinds we op vakantie zijn in een file gereden, door wegwerkzaamheden maar ook omdat hier de zomervakantie begonnen is en de Nieuw-Zeelanders zelf ook op vakantie gaan.
Misschien valt het op, ons in ieder geval wel, dat de plaatsnamen in Nieuw-Zeeland veel meer recht doen aan de namen die de oorspronkelijke bewoners, de Maori, al gegeven hadden aan plaatsen, bergen, gebieden etc. In Australie en Tasmanie merk je de invloed van de Europese ontdekkingsreizigers en de namen die zij aan gebieden en plaatsen gegeven hebben veel sterker dan hier.

Foto's houden jullie van ons tegoed; we hebben nu maar beperkte internetmogelijkheden. Hopelijk wordt dat verderop in Nieuw-Zeeland beter.